Pokiwałem głową.
-Chcesz się przejść?-zapytałem.
-Jasne, ale gdzie?
-Nie mam określonego celu, chodźmy po prostu przed siebie.-uśmiechnąłem się do Seber, a ona odpowiedziała tym samym.
-Wiesz, zawsze ciekawiło mnie to, czy trudno jest prowadzić watahę. Opowiesz mi o tym?-zapytałem dociekująco.
-No wiesz... Trzeba ogarniać te wszystkie święta, kontrolować wyczyny niektórych wilków i w ogóle....
-Mhm. Moje życie jakoś nigdy nie było fascynujące.
-Może to jeszcze się zmieni?-powiedziała enigmatycznie Seber.
-No nie wiem...-powiedziałem.
-Nie smuć się.-powiedziała Seber z uśmiechem.
-No dobrze.-odparłem i także się uśmiechnąłem.-Wiesz.. Zrobiłem się głodny...
-Ja też...
-To chodźmy coś upolować!-powiedziałem i pobiegłem przed siebie. Seber ruszyła za mną.
Seber?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz